Akcesoria ułatwiające życie seniorom i niepełnosprawnym kojarzą nam się głównie z ich łazienkami i szpitalami. Sprzęty te, już dawno wyglądem nie muszą odbiegać od innych przedmiotów, które integrują się z wystrojem pomieszczenia. Poznaj 5 miejsc, w których być może sam nieświadomie z nich korzystasz.
1. Przymierzalnie w sklepach
Przymierzalnie w sklepach to najczęściej miejsca ciasne, w których nierzadko zdrowa osoba ma problem przebraniem się. Dostępny jest stołeczek lub ławka i wieszak, który najczęściej nie mieści wszystkiego, co chcielibyśmy wypróbować. Czasem spotkać można rurkę przykręconą do ściany, ale jak na wieszak to trochę za nisko. Choć większość osób właśnie używa tego w celu porządkowania ubrań, to coraz częściej w takich miejscach montowane są właśnie poręcze dla niepełnosprawnych. Pamiętajmy, że osoba starsza lub chora podczas zmiany ubrań może ze strachu o upadek potrzebować usiąść. Takie osoby często mają też problem z utrzymaniem równowagi, a zasłonięcie oczu i uniesienie rąk, jak przy zmianie bluzki, może spowodować zawroty głowy i upadek. Poręcz ma na celu ułatwić zmianę pozycji lub złapanie równowagi w przypadku zachwiania.
2. Poręcze przy schodach
Zauważyłeś, że duża cześć barierek przy schodach i podjazdach w miejscach publicznych mają przynajmniej dwa poziomy? Są to tzw. poręcze dwururowe, które są zgodne z przyjętymi przez Unię Europejską standardami dostępności, a więc pewne ich elementy sprawiają, że są łatwiejsze w użyciu dla osób niepełnosprawnych. Takie poręcze dla niepełnosprawnych pozwalają im przytrzymać się na wygodniejszym dla nich poziomie, co znacząco wpływa na ich równowagę, pewność chodu i poczucie bezpieczeństwa, a to z kolei minimalizuje ryzyko upadku, które w ich wypadku mogą skończyć się długim pobytem w łóżku. W przeciwieństwie do schodów w naszych domach poręcz, przed pierwszym stopniem i za ostatnim staje się równoległa do podłoża, co jest sygnałem, że odpowiednio schody się zaczynają i kończą. Taka informacja jest bardzo przydatna m.in. dla osób niewidomych, które dopóki czują, że poręcz jest ustawiona skośnie wiedzą, że będą kolejne stopnie, a kiedy będzie równolegle wejdą już na płaski teren. Na podjazdach i przy chodnikach barierki i poręcze powinny też mieć dolną poprzeczkę, która daje informację o granicy jakiejś przestrzeni osobie, która korzysta z laski dla osób niewidomych i przesuwając nią blisko podłoża, stuknie w poprzeczkę, gdy znajdzie się ona w jej zasięgu. Dużo rzadziej, spotyka się poręcze z siedziskami. Bywają one stosowane w wysokich budynkach. Na półpiętrach ukształtowane są tak, żeby stworzyć coś w rodzaju siedziska, na którym osoba o niższej wydolności może przysiąść i chwilę odpocząć zanim złapie oddech i pójdzie dalej.
3. Miejsca dla wózka w komunikacji publicznej
Tu nieco łatwiej zauważyć przystosowanie dla osób niepełnosprawnych ponieważ miejsca szczególnie przeznaczone dla osób poruszających się na wózkach są oznaczone odpowiednim znaczkiem. Poręcze i barierki mają zapewnić bezpieczeństwo zarówno niepełnosprawnemu jak i innym podróżującym. W razie nagłego hamowania bądź wypadku mają one za zadanie ograniczyć przesuwanie się wózka po pojeździe, co mogłoby stanowić większe zagrożenie niż sama stłuczka. Dodatkowo w tych miejscach są oparcia wraz pasami bezpieczeństwa, które utrzymają wózek i osobę z niego korzystającą na właściwym miejscu. Co istotne miejsca te nadają się do bezpiecznego przewożenia większości wózków dziecięcych, ale w przypadku wózka inwalidzkiego i dziecięcego, to ten pierwszy ma pierwszeństwo. W celu uniknięcia konfliktu podczas takich sytuacji część przedsiębiorstw komunikacyjnych decyduje się na rozdzielenie tych stref i stworzenie przynajmniej po jednym miejscu dla wózka w każdej z nich.
