Dzieci przeżywają rozwód rodziców i nie ma ku temu żadnych wątpliwości. Nie bez powodu rodzina powinna być razem, a małoletni powinny być wychowywani przez mamę i tatę, a nie oddzielnie. Często rozpad związku rodziców wiąże się z negatywnymi skutkami dla psychiki dziecka, ale nie zawsze. Rodzice muszą wiedzieć, w jaki sposób traktować dziecko i jak z nim rozmawiać.
Jak rozwód rodziców wpływa na dzieci?
Nie ma wątpliwości, że zakończenie małżeństwa ma wpływ nie tylko na osoby dorosłe, ale również i dzieci. To negatywne doświadczenie w ich życiu, a reakcja małoletnich jest zawsze indywidualna. Można obserwować zamknięcie się w sobie, bunt, ale też radość, jeśli jeden z rodziców krzywdził rodzinę (przemoc psychiczna i fizyczna). W każdym przypadku rozwód niesie za sobą mniej bądź bardziej poważne konsekwencje. Badania pokazują, że dziewczynki zdecydowanie lepiej radzą sobie z zakończeniem związku przez rodziców, a chłopcy zaczynają się gorzej zachowywać. Rozwód wpływa na relacje dzieci z rodzicami, kolegami, nauczycielami oraz rodzeństwem. Potrzeba około 2 lat, żeby dziecko nauczyło się funkcjonować w nowej sytuacji i przestało odczuwać skutki uboczne decyzji rodziców. Niezwykle ważne jest utrzymywanie regularnych kontaktów z rodzicem, który nie mieszka razem z dzieckiem i zapewnienie tego samego statusu finansowego. Jeśli sytuacja ekonomiczna po rozwodzie jest zdecydowanie gorsza, rozwód będzie miał większy wpływ na psychikę dziecka.
Jakich zasad muszą przestrzegać rozwodzący się rodzice?
Dzieci najgorzej znoszą kłótnie rodziców, dlatego nie powinny być wykorzystywane jako narzędzie w konflikcie między dorosłymi albo – co gorsza – być jego świadkami. Pełna rodzina, w której rodzice kłócą się bezustannie, panuje przemoc i napięcie jest gorsza niż dwa szczęśliwe domy. Rodzice powinni skupić się na sprawach prawnych, w czym pomoże adwokat Rozwód Łódź dotyka już co 3 rodzinę, ale tak jak zostało już wspomniane, dzieci radzą sobie lepiej z rozstaniem niż kłótniami, brakiem uczucia i awanturami.
Rodzice muszą odciąć dziecko od dorosłych problemów i ograniczyć liczbę zmian, z jakimi musi zmierzyć się dziecko. Warto pozostawić je w tej samej szkole czy przedszkolu albo nawet nie zmieniać miejsca zamieszkania (jeśli to możliwe). Dobrym rozwiązaniem jest wspólne zamieszkanie z dziadkami. Jeśli rozdzielenie rodzeństwa jest konieczne, trzeba upewnić się, że dziecko pozostaje przy rodzicu tej samej płci. Małoletni musi mieć kontakt zarówno z mamą, jak i z tatą, nawet kiedy dorośli pozostają w trudnej sytuacji, konflikt jest poważny i nie potrafią się dogadać.
Dziecko nie cierpi, jeśli konflikty z byłym mężem/żoną są ograniczone do minimum. Dzieci nie mogą być ich świadkami, zabronione są także wyzwiska, obrażanie i wmawianie, że drugi rodzin jest zły czy odpowiada za rozpad rodziny. Takie zachowanie krzywdzi niewinne dziecko, co odbija się na jego psychice.
Dziecko nie jest szpiegiem do wyciągania informacji o życiu drugiego rodzica. Niezwykle ważna jest sieć wsparcia. Rodzice muszą pamiętać o własnym potrzebach. Trzeba także rozmawiać, tłumaczyć i poświęcać czas, żeby pociecha w każdym wieku odnalazła się w nowej sytuacji.
